Vrij Nederland | JDE Peet’s, het moederbedrijf van Douwe Egberts, wil al zijn koffie in 2025 honderd procent ‘verantwoord’ inkopen. Maar het bedrijf heeft geen zicht op waar de bonen precies vandaan komen, zo zagen we in Indonesie. Ook schort er nog veel aan de verificatiemethode. ‘De slager keurt zijn eigen vlees.’
De koffieoogst is net achter de rug in Suka Jaya, een dorp in het zuiden van het Indonesische eiland Sumatra. Op veel erven liggen tapijten van koffiebonen te drogen. Vrouwen en mannen gaan er met houten bezems doorheen, ratelende machines ontdoen de bonen van hun schil. Kinderen rennen rond.
In het pakhuis midden in het dorp ligt een enorme berg losse koffiebonen. Op stapels zakken koffie die ernaast liggen, zitten jongemannen te niksen. De bonen gaan vanuit hier naar verschillende kopers, zegt de koffiehandelaar aan het houten tafeltje, terwijl hij de administratie bijhoudt. Zoals het handelsbedrijf Asia Makmur, dat onder meer aan JDE Peet’s levert, het moederbedrijf van Douwe Egberts. Weet hij dan nog precies welke bonen van welke boer komen? Nee, antwoordt de man. Hij koopt in van meer dan duizend boeren.
Lees hier het hele artikel en de reportage in Vrij Nederland.
Dit onderzoek deed ik samen met Irene van den Berg en onder de vlag van onderzoekscollectief The Investigative Desk.
Met illustraties van Roos van Ees en Lois Notebaart
