De Volkskrant | In een tijd van fabrieksviolen, beunhazen en internet laat Hein Woldring zijn winkel annex werkplaats Het Strijkershuis in Groningen met gerust hart over aan zijn kinderen. Kan hij intussen zélf violen en cello’s bouwen: ‘Ik laat me dicteren door het hout.’
‘Deze jongen kwam hier al toen hij 3 jaar was.’ Barbara Woldring knikt naar de twintiger die met zijn viool op de fiets stapt. ‘Dat is het leuke als je dit vak al zo lang doet.’ Al meer dan veertig jaar bouwt, repareert en verhuurt haar man Hein Woldring (65) strijkinstrumenten.
In de kleine winkel annex werkplaats van Het Strijkershuis in Groningen struikel je over violen en cello’s, strijkstokken, hoezen, kisten en een enkele contrabas. Klanten die hun instrument komen halen of brengen lopen in en uit. ‘Als mensen snaren kopen, zet ik ze er meteen op en kijk ik ook even het hele instrument na.’ Zo’n extra dienst is belangrijk in een tijd dat muziekinstrumenten voor een prikkie op internet te bestellen zijn.
Lees het hele artikel hier in de Volkskrant.
